روش های تولید چدن نشکن

روش های تولید چدن نشکن

مبانی تولید چدن نشکن به خوبی شناخته شده اند. این فرایند شامل افزودن منیزیم خالص یا آلیاژهای آن در مقادیر مشخص به مذاب چدن و باقی ماندن منیزیم در محدوده ای معین در قطعات تولیدی است. اثر متالورژیکی این افزایش ، تبدیل گرافیت های ورقه ای شکل به گرافیت کروی و بالا بردن استحکام و مقاومت به ضربه و قابلیت شکل پذیری آن است.

تولید چدن با گرافیت کروی در جهان دارای سرعت رشد بسیار زیادی بوده و در میان فلزات ریختگی بعد از چدن خاکستری بیشترین مقدار تولید (حدود ۱۰ میلیون تن در سال) را بخود اختصاص می دهد. قابلیت تولید چدن با گرافیت کروی از طریق افزودن منیزیم به مذاب چدن (آلیاژ منیزیم نیکل، کلسیم، و سیلیسیم) در حدود سال ۱۹۲۰ توسط میهن ادعا شد ، در حدود سالهای ۱۹۴۰ پژوهشگران امریکایی، انگلیسی و آلمانی روش تولید صنعتی این نوع چدن را ابداع نمودند. در میان روشهای تولید این نوع چدنها که تفاوت اصلی آنها در نحوه افزودن منیزیم به مذاب چدن است، فرایند افزودن منیزیم در راهگاه شاید مهمترین پیشرفت در تکنولوژی فرایندهای متالورژی بعد از ابداع چدن با گرافیت کروی باشد. مفهوم اولیه فرایند تولید چدن نشکن با استفاده از محفظه ای برای واکنش منیزیم با مذاب در قالب برای کسانیکه با تولید این نوع چدن آشنایی دارند احتمالا ایده جدیدی نمی باشند.

حل مشکل میرایی منیزیم در مذاب موجود در پاتیل و دستیابی به ساختاری از گرافیتهای کروی بسیار ریز همواره مورد نظر ریخته گران بوده است. برای دستیابی به این مقصود نیاز به ابداع و نوآوری از طریق مطالعه و تجربه بود. این مهم در سال ۱۹۶۸ توسط Dunes از انگلستان تحقق یافت و نتایج مطالعات و اختراع انجام یافته در سالهای ۷-۱۹۷۴ به صنایع ریخته گری راه یافت. اساس این روش حل منیزیم در مذاب در محفظه ای بنام محفظه فعل و انفعال که جزئی از سیستم راهگاهی است، می باشد.

1

دقیــقه مطالعه

انواع چدن‌ با قابلیت ماشینکاری بالا

چدن‌ها از جمله آلیاژهای صنعتی کاربردی هستند که به دلیل ویژگی‌های فیزیکی و مکانیک...