استخراج

استخراج در لغت به معنای جداسازی و بیرون کشیدن چیزی از درون چیز دیگری است. در علم متالورژی، استخراج علم جداسازی فلزات از مواد اولیه، بازیافت و خالص‌سازی آن‌ها است. این منابع می‌توانند به صورت کانی، شورابه، ضایعات و یا هر منبع دیگری باشند که قابلیت استخراج فلزات از آن‌ها وجود داشته باشد.

متالورژی استخراجی به عنوان قدیمی‌ترین شاخه‌ی متالورژی شناخته می‌شود. گستره‌ی این علم پس از استخراج مواد از معدن شروع می‌شود و تا تولید ماده خام اولیه به صورت خالص یا آلیاژ ادامه می‌یابد. بنابراین متالورژی استخراجی را می‌توان حوزه‌ای مابین مهندسی معدن و متالورژی صنعتی در نظر گرفت.

فرایندهای استخراج فلزات به سه دسته‌ی پیرومتالورژی، هیدرومتالورژی و الکترومتالورژی تقسیم می‌شوند. در روش پیرومتالورژی از انرژی حرارتی برای استخراج و تصفیه فلزات استفاده می‌شود. هیدرومتالورژی ترکیبی از علم متالورژی و شیمی است که از محلول‌های آبی یا آلی برای انحلال و جداسازی فلزات بهره می‌برد. در نهایت الکترومتالورژی روشی است که به استحصال فلزات با استفاده از جریان الکتریکی اشاره دارد.

در کشور ما حوزه استخراج به دلیل بهره‌مندی از معادن و منابع طبیعی فراوان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مهندسین متالورژی استخراجی باید با تئوری روش‌های استخراج، ترمودینامیک و سینتیک واکنش‌ها و شبیه‌سازی واکنش‌های شیمیایی آشنایی داشته باشند. آشنایی با روش‌های شناسایی و آنالیز مواد نیز از جمله مواردی است که یک مهندس استخراج باید تسلط لازم را بر آن داشته باشد.