هندبوک فروآلیاژها (Handbook of Ferroalloys)

هندبوک فروآلیاژها

براساس تعاریف معمول در علوم و کتب متالورژی، فروآلیاژها موادی هستند که از آهن و یک یا چند عنصر دیگر تشکیل شده اند و شرایط آسان داخل شدن عنصر با عناصر مورد نظر به فولاد یا چدن را فراهم می نمایند. نقش این عناصر می تواند شامل اکسیژن زدایی و یا ایجاد ساختار مورد نظر و دستیابی به خواص فیزیکی و شیمیایی مطلوب برای کاربردهای معین انواع فولاد و چدن باشد.

این عناصر عبارتند از سیلیسیم، منگنز، مولیبدن، وانادیوم، تیتانیوم، کبالت، نیکل، تنگستن و چند عنصر دیگر که افزودن این عناصر به صورت خالص به آلیاژهای فولاد و چدن بنا به چند دلیل انجام نمی شود. عناصر فوق الذکر به شکل خالص بسیار گران هستند. نقطه ذوب عناصر در خخالت خالص بیشتر از حالت آلیاژی می باشد و ایجاد دمای مورد نظر برای ذوب علاوه بر ایجاد هزینه های بیشتر برای تولید، مشکلات فنی و تولیدی دیگری نیز به دنبال دارد. افزودن عناصر فوق به صورت خالص باعث تلفات بیشتر این مواد گران قیمت می شود.

کاربرد عمده فروآلیاژها در صنایع تولید آهن و فولاد، ریخته گری و الکترود سازی می باشد. از این رو فروآلیاژها در تولید فولاد و چدن نقش منحصر به فردی ایفا می کنند و لذا توسعه ظرفیت تولید فولاد و چدن در کشور با افزایش مصرف فروآلیاژها همراه است. بر این اساس تولید فرو آلیاژها از نظر کمی و کیفی به تولید فولاد وابسته است و هر قدر تولید فولاد بیشتر باشد، نیاز به فروآلیاژها بیشتر است.