نامگذاری فولادها

شرح :  

با توجه به رو به رشد بودن صنایع کشور و افزایش ساخت و سازها در صنایع مختلف، امروزه شناخت و استفاده صحیح از استانداردهای مختلف فولادها به یک نیاز عمومی تبدیل شده است. ناگفته پیداست که تقریبا تمامی فعالان حوزه صنعت و نیز دانشجوین رشته های مختلف مهندسی، گاهی نیاز دارند تا درباره نحوه مقایسه فولادها در استانداردهای مختلف، کاربردهای انواع مختلف آن و خواص شیمیایی، مکانیکی و فیزیکی فولادها اطلاعاتی داشته باشند.

استاندارد قوانین مشخص شده ای است که هم می تواند به صورت جهانی و فراگیر و هم به شکل منطقه ای و ناحیه ای استفاده شود.اولین فعالیت های محسوس در این زمینه در اواخر قرن نوزدهم در ایالات متحده  شکل گرفت و با توسعه بخش های صنعتی شکل وسیعتری به خود گرفت. در ایالات متحده موسسات مختلفی مانند انجمن صنعت نفت ، انجمن مهندسین مکانیک، انجمن آزمایش ها و مواد، انجمن جوشکاری، و … استانداردهای مختلفی را در زمینه های کاری خود تدوین کرده و طی سالیان اخیر و با توسعه صنعت استاندارد های مذکور را بهینه کرده اند.

2

دقیــقه مطالعه

استانداردهای مهندسی و آموزش استفاده از آنها

اول باید تکلیفمان را روشن کنیم که استانداردهای مهندسی دقیقا چه استانداردهایی را ...

در نوشتاری که پیش روی شماست با فراهم نمودن اطلاعات پایه تلاش گردیده است تا ضمن آشنایی با متالورژی فولادها، شناخت و استفاده بهتر از قواعد و چارچوب های تعیین شده پیرامون نامگذاری فولادها امکان پذیر گردیده و آشنایی نسبی با انواع استانداردهای این فلز پرکاربرد بدست آید. مخاطبان این نوشتار دانشجویان، مهندسان، کارشناسان و تمام افرادی هستند که به نحوی با محصولات مختلف فولادی سر و کار دارند و نیاز دارند تا درباره فولادها اطلاعاتی داشته باشند.

در حال حاضر استانداردهای ملی، منطقه ای و بین المللی بسیاری وجود دارند که سیستم نامگذاری مخصوص به خود جهت نامگذاری فولاد دارند. فولادهای غیر آلیاژی دارای یکسری عناصر همراه هستند که مقدار آنها از مقادیر اعلام شده ذیل هیچگاه بالاتر نمی رود.  این عناصر همراه از طریق ذوب مواد اولیه وارد فولاد می شوند.

کد گذاری فولاد آلیاژی

فولادها در گروه مختلف طبقه بندی شده و بر اساس کاربرد یا خواص فیزیکی و شیمیایی که از خود نشان می دهد دسته بندی می شود . ترکیبات فولاد در «موسسه آهن و فولاد آمریکا» AISI و انجمن مهندسین اتومبیل SAE تهیه شده است. آنها برای کدگذاری فولادهای آلیاژی و کربنی و همچنین تعیین محدوده ترکیبات شیمیایی از عددهای 4 رقمی استفاده کردند. فقط دو نوع از فولادهای آلیاژی 5 رقمی می باشند.

در کدگذاری فولادهای آلیاژی و کربنی پسوند H نشان دهنده این است که فولاد با قابلیت سختی‌پذیری معینی ساخته می‌شود.

حرف B در بین رقم‌های دوم و سوم فولادهای آلیاژی یا کربنی، مقدار بور فولاد از (۰۰۰۵/۰ تا ۰۰۳/۰) را نشان می دهد.

همین طور حرف L در بین رقم‌های دوم و سوم مقدار سرب فولاد را از (۱۵٪ تا ۳۵٪) نشان می‌دهد که این مقدار سرب قابلیت ماشین کاری فولاد را افزایش می‌دهد.

در حال حاضر نزدیک به ۱۰۰۰۰ نوع فولاد مختلف در جهان تولید می شوند لذا شناسایی و طبقه بندی فولادها از اهمیت ویژه ای بر خوردار شده است . در فایل‌های زیر، طبقه بندی بی نظیری از فولادهای آلیاژی و کدگذاری آن ها نگاشته شده است . با توجه که کتاب فارسی با این عنوان چاپ نگردیده، کتب الکترونیک زیر می تواند ابزار مفیدی برای صنعت گران فولاد و دانشجویان علاقمند به این رسته از علم متالورژی باشد.