مواد کامپوزیتی Composite Materials – Chawla

کلمه‌ی کامپوزیت که آن را در فارسی به مواد مرکب یا چند سازه‌ای ترجمه کرده‌اند، می‌تواند مرکب از دو یا چند جزء مشخص باشد به صورتی که هریک اجزا خواص متفاوتی دارند. در مقیاس ماکروسکوپیک کامپوزیت مخلوطی فیزیکی از دو یا چند ماده مختلف است که خواص فیزیکی و شیمیایی خود را حفظ کرده‌اند.

مهم‌ترین مزیت مواد کامپوزیتی آن است که با توجه به نیازها، می‌توان خواص آنها را کنترل کرد. به طور کلی مواد کامپوزیتی دارای، مقاومت مکانیکی بالا نسبت به وزن، مقاومت بالا در برابر خوردگی و خستگی، خواص عایق حرارتی خوب، استحکام بالا، نسبت حجم به وزن کم و استحکام بالا حتی تا چندین برابر فولاد هستند.

بهبود مسائل اقتصادی این مواد منجر به کارگیری این مواد در ساختارهای آینده می شود. یک سیستم کامپوزیتی زمینه فلزی عمدتاً به سادگی و با استفاده از یک زمینه ساخته شده از یک آلیاژ فلزی ساخته می شود که به وسیله  یک تقویت کننده سرامیکی محافظت می شود.

زمینه های مرسوم در تهیه کامپوزیت های زمینه سرامیکی عبارتند از: انواع گوناگون شیشه، شیشه سرامیک ها و سرامیک هایی همچون کربن، کاربید سیلیسیم، نیترید سیلیسیم، آلومینات ها و اکسیدها. در این مواد تقویت کننده هایی به منظور بالا بردن استحکام زمینه استفاده می شود که از جمله معروف ترین آن ها می توان به کاربیدها، بوریدها، نیتریدها، اکسیدها و کربن اشاره کرد.

در کامپوزیت های پلیمری حداقل دو جزء مشاهده می‌شود: فاز تقویت کننده که درون ماتریس پخش شده است و  فاز ماتریس که فاز دیگر را در بر می‌گیرد و یک پلیمر گرماسخت یا گرمانرم بوده که گاهی قبل از سخت شدن آن را رزین می‌نامند.

در قسمت پیوست، مجموعه ای از کتاب مواد کامپوزیتی جهت استفاده رایگان در اختیار شما عزیزان قرار داده شده است.