فولادها ؛ متالورژی و کاربردها (D.T. LleweUyn)

Steels;Metallurgy and Applications

D.T. LleweUyn

 شرح :

فولادها ؛ متالورژی و کاربردها (D.T. LleweUyn) : اصطلاح فولاد یا پولاد برای آلیاژهای آهن که بین ۰٫۰۰۲ درصد تا ۲٫۱ درصد وزن خود کربن دارند بکار می‌رود. فولادهای آلیاژی غالبا با فلزهای دیگری نیز همراهند. خواص فولاد به درصد کربن موجود در آن، عملیات حرارتی انجام شده بر روی آن و فلزهای آلیاژ دهنده موجود در آن بستگی دارد. فولاد پر مصرف ترین فلز صنعتی است و مصرفش پیوسته افزایش می‌یابد. امروزه تولید فولاد جهان نزدیک به هزار و سیصد میلیون تن در سال است. گفته می‌شود فولاد سازی از هندوستان به ایرا آمده است، زیرا در دورت باستان، فولاد هندی بنام بوده است. فولاد چند جوشی است. برای ساختن فولاد، کربن آهن خامِ سفید را می‌سوزانند، تا از۵/۳ تا ۶٪ به ۲/۰ تا ۵/۱٪ وزنش کاهش یابد، عصرهای دیگر را در آن اندازه می‌کنند تا فولاد خواسته شده ساخته شود . فولادها نماینده‌ی آلیاژهای فلزی هستند که در سطح گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند و حاوی طیف وسیعی از خواص مکانیکی و میکروساختاری هستند. کتاب میکروساختار و خواص فولادها، با آزمایش خواص مکانیکی فولاد در ارتباط با میکروساختارها، توصیف ارزشمندی از پیشرفت و رفتار این مواد که اساس کاربرد گسترده‌ آنها هستند، ارائه می‌دهد. این کتاب در سطح وسیعی به‌روز شده است و حاوی فصل‌های جدید در زمینه فولاد‌های نانوساختار و آلیاژها و تکنولوژی‌های جدید برای صنایع انرژی و اتوموبیل است.عنصرهای همجوش شده با فولاد، به فولاد خاصیت‌های گوناگون می‌دهند، که در زیر نوشته شده است: کرب :با آهن ترکیب می‌شود و نشان دهنده جنس فولاد می‌باشد. کربن فولاد را ترد می‌کند، به تاب کششی آن می‌افزاید، مرز تناسب میان تنش و انبساط  فولاد را بالا می‌برد و سختی آن را زیاد می‌کند. هر چه کربن در فولاد کمتر باشد، جنس آن نرم تر و چکش خوری آن بیشتر است. کربن در گرمای ۱۵۲۰ درجه و فولاد با ۸۵٪ کربن، در ۱۴۶۰ درجه آب می‌شود. اگر کربن در فولاد از ۳٪ وزن آن کمتر باشد، دیگر نمی‌توان آن را آب داد و به کار افزار سازی نمی‌خورد. فولاد کربور اهن است که با عنصرهای دیگر هم جوش شده باشد. با سوزاندن کربن آهن خام سفید و همجوش کردن آن با کمی کربن و اندازه کردن عنصرهای دیگر دیگر در آن، به دو روش خمیری کردن و آب کردن فولاد را می‌سازند. روش خمیری: در آغاز صنعت فولاد سازی، فولاد را به این روش می‌ساختند، که کهنه شده است و دیگر به کار نمی‌رود : آهن خام را در تشت کوره ی شعله‌ای می گذاشتندو روی آن شعله می‌دمیدند تا آب شود. آهن خام آب شده را به هم می‌زدند تا کربن آن بسوزد. کم‌کم که کربن آهن خام می سوخت، درجه آب شدنش بالا می‌رفت و خمیری می‌شد. خمیر فولاد را تکه‌تکه با گازایر از کوره بیرون می‌آوردند و آنها را با پتک در هم می‌کوبیدند که سر باره شان بریزد و یکپارچه شوند.

قالب بندی: pdf

تعداد صفحات :۴۰۴

حجم :۲۱٫۵۱MB

لینک دانلود

  مشاهده مطالب مرتبط