تجزیه حرارتی استات های فلزی (Klaus Wetzing)

thermal decomposition of metal acetates

Klaus Wetzing

شرح:

تجزیه حرارتی استات های فلزی (Klaus Wetzing) : تجزیه حرارتی روشی است که در آن اطلاعاتِ کمی و کیفی در مورد تاثیر حرارت بر مواد مختلف مانند ترکیبات شیمیایی، آلیاژها، مواد معدنی، سرامیک ها، داروها، پلیمرها و حتی غذاها می باشد. تجزیه حرارتی، روش تجزیه ای است که در آن ماده تحت یک برنامه دمایی کنترل شده قرار می گیرد و خاصیت فیزیکی ماده یا محصولات واکنش به صورت تابعی از دما رسم می شوند..کی از روش ‌های مرسوم تجزیه حرارتی، روش گرماسنجی پویشی تفاضلی (Differential Scanning Calorimetery) یا DSC می باشد. این تکنیک توسط واتسون و اونیل در سال ۱۹۶۲ گسترش یافت و به طور تجاری در سال ۱۹۶۳ معرفی گردید.در دستگاه DSC، دو جایگاه وجود دارد: جایی برای قرار دادن نمونه و جایی برای قرار دادن شاهد که معمولا از هوا به عنوان شاهد استفاده می شود. به هر دو جایگاه مقدار گرمایی داده می شود تا هر دو در همان دما ثابت بمانند.بنابراین اگر در نمونه مورد نظر پدیده گرمازا یا گرماگیر اتفاق بیفتد، جهت یکسان کردن دمای نمونه با شاهد، مقداری انرژی به نمونه داده شده یا گرفته می شود. پس بدین صورت مقدار انرژی واکنش گرمازا یا گرماگیر بر حسب تابعی از دما رسم می شود. در نمودارهای به دست آمده از DSC پیک های گرمازا به سمت بالا و پیک های گرماگیر به سمت پایین کشیده می شوند. از سویی اَسِتات یکی از ماده‌هایی است که می‌توان آن را از اسید استیک بدست آورد. که خود می‌تواند دربرگیرندهٔ سه ماده باشد: نمک‌ها، اِسترها و آنیونی که در یک محلول می‌توان آن را پیدا کرد. سالانه ۵ میلیارد کیلوگرم اسید استیک تولید می‌شود که بیشتر آن صرف تولید استات‌ها می‌گردد. از استات‌ها نیز در تولید پلیمرها استفاده می‌شود. از استات‌ها در طبیعت در زیست‌شیمی هم استفاده شده‌است. برای نمونه اسیدهای چرب از ارتباط میان واحدهای C۲ گرفته شده از استات تولید می‌شود.

قالب بندی:pdf

تعداد صفحات :۴۱

حجم :۴٫۶۴MB

لینک دانلود

  مشاهده مطالب مرتب