بررسی اثر تغییرات دما و زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی آلیاژ T6- 6101

بررسی اثر تغییرات دما و زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی آلیاژ T6- 6101

شرح :

بررسی اثر تغییرات دما و زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی آلیاژ T6- 6101 : جهت بررسی تغییرات خواص مکانیکی آلیاژ ۶۱۰۱ با تغییر دما و زمان در عملیات پیرسازی مصنوعی، ابتدا فرآیند محلول سازی در دماهای۵۲۰ تا C ْ۵۶۰ انجام گرفت. سپس پیرسازی مصنوعی در دماهای ۱۶۵ تا Cْ ۱۹۵ به مدت زمان های ۲ تا۱۰ ساعت صورت گرفت. خواص مکانیکی نمونه‌ها توسط آزمون سختی سنجی و ساختار آنها با متالوگرافی نوری بررسی شد. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش ها، حداکثر سختی در نمونه ها پس از محلول سازی در دمای C ْ۵۶۰ به مدت ۱ ساعت و سپس پیرسازی در دمای C ْ۱۷۵ به مدت ۸ ساعت بدست آمد. آلیاژهای سری ۶۰۰۰ به طور گسترده‌ای در تولید پروفیل‌های ساختمانی و صنایع حمل و نقل کاربرد دارند. به علت قابلیت این آلیاژها جهت تولید اشکال پیچیده در اکستروژن و مقاومت به خوردگی بالا، حدود ۸۰% محصولات اکسترودی از این آلیاژ تهیه می شوند. این آلیاژها عملیات حرارتی پذیر بوده و به این ترتیب محدوده‌ای از استحکام بر حسب ترکیبات مختلف و برای کاربردهای متفاوت را می توان در آنها ایجاد کرد. آلیاژ ۶۱۰۱، دارای دامنه انجماد ۶۲۱ تا ºC 654 بوده و از جمله آلیاژهای دارای سختی متوسط است. به منظور بالا بردن میزان سختی در این آلیاژ، عمدتاً از عملیات حرارتی ۶T استفاده می شود. در استاندارد ASM دمای انجام عملیات محلول سازی این آلیاژ ºC 510 و دما و زمان پیرسازی به ترتیب ºC175 و ۸-۱۰ ساعت گزارش شده است. مطالعات چندانی بر روی پیرسازی این آلیاژ منتشر نشده است. دانیل و همکارانش، محلول سازی در دمای ºC 560 به مدت ۱ ساعت، کوئنچ در آب و پیرسازی در دماهای۱۸۰ تا ºC220 به مدت ۴-۱۰ ساعت را پیشنهاد کرده اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر دما و زمان پیرسازی بر خواص مکانیکی آلیاژ ۶۱۰۱AA و تعیین سیکل بهینه پیرسازی مصنوعی برای این آلیاژ می باشد.

قالب بندی : PDF

تعداد صفحات :۱۰

حجم :‌۴۸۰KB

لینک دانلود

 مشاهده مطالب مرتبط