استحکام مواد (Surya N. Patnayak)
Strength of materials
Surya N. Patnayak
شرح :
استحکام مواد (Surya N. Patnayak) : مقاومت مواد یا استحکام (به انگلیسی: Strength of materials) بخشی از علم مواد است که به مطالعهٔ استحکام مواد مهندسی و رفتار مکانیکی آنها در حالت کلی (مانند تنش، کرنش، تغییر شکل و رابطههای میان تنش و کرنش) میپردازد. هدف اصلی از درس مقاومت مصالح فراهم کردن دست مایه ای است که مهندسان آینده بتوانند با استفاده از آن ماشینهای گوناگون و سازه های باربر را تحلیل و طراحی کنند.تحلیل و طراحی هر سازه ی معلوم شامل محاسبه تنش ها و تغییر شکلهاست. در علم مواد، مقاومت یک ماده عبارتست از توانایی آن دراستقامت ورزیدن (تحمل کردن) در برابر بار اعمالی بدون شکست است. استحکام به میزان سختی مواد گفته می شود ، برای مثال وقتی میگوییم الماس از شیشه سخت تر است ، یعنی الماس بافت محکم تری دارد و ملکول های آن با قدرت بیشتری نسبت به ملکول های شیشه به هم پیوند خورده اند. هر ماده ای که از ماده ی دیگر سخت تر باشد ، توانایی ایجاد خط و خش روی ماده نرمتر و حتی بریدن و خرد کردن آن را دارد؛ مثل ابزاری که شیشه بر ها از آن برای بریدن شیشه استفاده می کنند و یا از هم پاشیدن یک کپه خاکستر در صورت بر خورد با آن. به منظور طی کردن فرآیند طراحی مفهومی، یکی از مراحل آشنایی با روشهای ساخت، مزیت ها و محدودیتهای هر روش و محدودیتهای استفاده از هر کدام از آنهاست. یکی از روش های متداول استفاده شده در بهبود خواص فنرهای فشاری، ساچمه زنی است. ساچمه زنی یک فرآیند کار سرد است که در آن سطح قطعه توسط ذرات ریز نسبتا کروی (ساچمه) تحت ضربات شدید قرار می-گیرد. هر گلوله ساچمه مانند یک چکش ضربه زنی کوچک عمل کرده و در سطح قطعه یک گودی یا فرورفتگی ایجاد می کند. برای تشکیل این گودی باید لایه سطحی فلز به نقطه تسلیم کششی خود برسد تا تغییر شکل پلاستیک ایجاد شود. در لایه زیرین سطح، ذرات فشرده شده سعی میکنند تا سطح را به حالت اولیه خود برگردانند که در نتیجه یک ناحیه نیم کروی از فلز کارسرد شده که تحت تنش فشاری شدیدی قرار دارد، ایجاد می¬گردد. با ادامه ساچمه زنی و همپوشانی فرورفتگیهای ناشی از برخورد ساچمه ها به سطح، یک لایه یکنواخت با تنش فشاری باقیمانده تشکیل می شود..
قالب بندی: pdf
تعداد صفحات :۷۷۴
حجم :۵٫۶۱MB
دیدگاه کاربران