مقدمه ای بر متالورژی آلیاژهای آهنی
مقدمه ای بر متالورژی آلیاژهای آهنی
کامران خداپرستی
شرح :
مقدمه ای بر متالورژی آلیاژهای آهنی : واژه ی آلیاژهای آهنی برای بیان دامنه وسیعی از آلیاژهایی به کار می رود که عنصر اصلی تشکیل دهنده آن ها آهن است یا به عبارت دیگر پایه آهنی هستند. آهن کار شده که دیگر به صورت تجاری تولید نمی شود، آهن تقریبا خالصی است که شامل ناخالصی های غیرفلزی به صورت سرباره است. امروزه آهن کار شده در حقیقت از فولاد کم کربن تولید می شود. کیفیت این نوع آلیاژ توسط درصد کربن و مگنز پایین مشخص می گردد. چدن آلیاژی از آهن و کربن است که عموما ۳ تا ۵ درصد کرب و ۱ تا ۳ درصد سیلیسیم دارد. فولاد را در گذشته به صورت آلیاژی از آهن و کربن توصیف می کردند اما امروزه با وجود برخی از مهم ترین انواع فولاد نظیر فولادهای (Interstitial‐ Free(IF و فولادهای زنگ نزن فریتی نوع ۴۰۹ که در آن ها کربن یک ناخالصی است که مقدار آن در حد چند جزء در میلیون است، دیگر می توان از توصیف آلیاژ آهن و کربن برای فولاد استفاده کرد. طبق تعریف، فولاد باید شامل حداقل ۵۰% آهن و یک یا چند عنصر آلیاژی دیگر باشد. این عناصر معمولا شامل کربن، مگنز، سیلیسیم، نیکل، کروم، وانادیوم، مولیبدن، تیتانیوم، نیوبیوم و آلومینیوم هستند.
قالب بندی : PDF
تعداد صفحات : ۲۱
حجم : ۳٫۵۵MB
دیدگاه کاربران