کتاب اصول متالورژی آلیاژ منیزیم Fundamentals magnesium alloy metallurgy-Pekguleryuz

متالورژی آلیاژ منیزیم – Fundamentals of magnesium alloy metallurgy
Edited by Mihriban O. Pekguleryuz , Karl U. Kainer and A. Arslan Kaya

کتاب اصول متالورژی آلیاژ منیزیم

منیزیم فلزی است سفید رنگ از گروه عناصر قلیایی خاکی با علامت اختصاری Mg و عدد اتمی ۱۲٫ ساختار کریستالی آن هگزاگونال فشرده (HCP) است با نسبت c/a برابر با ۱٫۶۲۶۳ که این مقدار به حالت ایده آل ۱٫۶۳۳ نزدیک است. دو مکانیزم عمده تغییرشکل منیزیم و آلیاژهای آن لغزش و دوقلویی هستند.

منیزیم، دارای سیستم های لغزشی قاعده ای، هرمی و منشوری است که لغزش قاعده ای سیستم لغزش فعال بوده و با افزایش دما از دمای محیط، سیستم های غیر قاعده ای (هرمی و منشوری) هم فعال می شوند. در دماهای پایین علاوه بر لغزش، تغییر شکل با مکانیزم دو قلویی هم انجام می شود.

منیزیم خالص بیشتر به عنوان عنصر آلیازی کاربرد دارد ولی آلیاژهای منیزیم که از جمله سبکترین مواد فلزی می باشند، در سال های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند.

از ویژگیهای کلیدی این آلیاژها می توان به نسبت بالای استحکام به وزن، قابلیت جذب ارتعاش، رسانایی الکتریکی و گرمایی نسبتا خوب و قابلیت ماشینکاری عالی اشاره کرد. اما استفاده از آنها به علت برخی ضعفها، در صنایعی مانند خودرو و هوا فضا محدود شده است. از جمله این نقاط ضعف می توان به قابلیت کارسرد ضعیف، خواص خزشی نامطلوب، مقاومت خوردگی پایین، واکنش پذیری بالا و ضریب انبساط حرارتی زیاد اشاره نمود. اضافه کردن عناصر آلیاژی از مهم ترین راه های افزایش خواص مکانیکی آلیاژهای منیزیم است. از عناصر آلیاژی که به منیزیم افزوده می شوند، می توان به آلومینیم، سیلسیم، مس، روی و عناصر نادر خاکی اشاره کرد.

میتوانید مطلبی با عنوان “منیزیم و آلیاژهای آن” را از این +لینک مطالعه نمایید.
همچنین میتوانید مطلب “جوشکاری منیزیم و آلیاژهای آن ( Liu Liming)” را از این +لینک مطالعه نمایید.