جزوه آلیاژ های غیرآهنی

جزوه آلیاژ های غیرآهنی

امروزه در صنایع مختلف فلزی، با وجود فلزات آهنی ، استفاده از آلیاژ های غیرآهنی نیز اجتناب ناپذیر است. فلزات غیرآهنی را می توان به دو گروه اصلی فلزات سنگین و فلزات سبک تقسیم نمود. فلزاتی که جرم مخصوص آنها بیشتراز ۵ کیلوگرم بر دسی متر مکعب باشد فلزات سنگین نامیده می شوند. مهمترین فلزات سنگین عبارتند از:

مس، روی، قلع، سرب، نیکل، کرم،ولفرام،مولیبدن، کبالت، منگنز،آنتیموان،کادمیم، بیسموت، جیوه و فلزات قیمتی مانند نقره ، طلا و پلاتین.

در اکثر موارد به وسیله آلیاژکردن ، سختی و استحکام مواد افزایش یافته و در مواقع براده برداری براده های کوتاه تری به دست می دهند. همچنین می توان رنگ فلزات را به وسیله آلیاژکردن تغییر داد، اما دوام خوردگی فلزات غیرآهنی در اثر آلیاژکردن، اغلب تقلیل می یابد. هرچه درجه خلوص فلزی بیشتر باشد به همان نسبت نقطه ذوب و قابلیت هدایت الکتریکی آن افزایش می یابد.

مس فلزی نرم و چکش خوار است و عملیات مکانیکی در خواص آن تغییر ایجاد می کند. مس خالص را می توان در قالب های ماسه ای یا فلزی ریخته گری کرد و این عمل با مشکلات فراوانی همراه است و قطعه ریخته شده در قالب ، به آسانی اسفنجی می شود. برای جلوگیری از این عمل و افزایش قابلیت ریخته گری مس ، معمولاً با آن فسفر می افزایند.