کتاب فریت ها ( Ferrites (J. Smit and H. P. J. Wijn

کتاب فریت ها ( Ferrites (J. Smit and H. P. J. Wijn

فریت­ها اکسیدهای فری مغناطیس هستند و بنابراین از نظر الکتریکی عایق هستند. در مواردی که رسانایی الکتریکی زیان آور است مثل استفاده از مواد فرو مغناطیس که هادی الکتریسیته هستند، مواد فری مغناطیس به کار می­روند. برای مثال فریت­ها به طور گسترده در کاربردهای فرکانس بالا استفاده می­شوند، زیرا میدان متناوب ac نمی­تواند اثرات نامطلوب جریان­های سرگردان را در مواد عایق ایجاد نماید. معمولاً فریت­ها به وسیله روش­های ساخت سرامیک تولید می­شوند. برای مثال برای تولید NiO.Fe₂O₃ پودر NiO و Fe₂O₃ با هم مخلوط و به شکل مورد نظر پرس شده و حرارت داده می­شوند.

مزیت این روش این است که با انتخاب قالب مورد نظر، کنترل آسان شکل آلیاژ مغناطیسی فراهم می­باشد. دو نوع فریت متداول با تقارن ساختاری متفاوت وجود دارند، فریت­های مکعبی و فریت­های هگزاگونال و همچنین فری مغناطیس ضعیف دیگری به نام گارنت وجود دارد که در ادامه توضیح داده می­شوند.

فریت­های مکعبی دارای فرمول عمومی MO.Fe₂O₃ هستند، که M یون­های دو ظرفیتی مثل Mn²⁺،Ni²⁺ ،Fe²⁺، Co²⁺ یا Mg²⁺ است. مگنتیت اولین ماده مغناطیسی کاربردی از نظر تکنولوژیکی، یک فریت مکعبی است. مگنتیت دارای فرمول FeO.Fe₂O₃ است و یک کانی مغناطیسی است که در سنگ معدن یافت می‌شود و به عنوان اولین قطب نما برای مکان یابی و دریانوردی ساخته شد. فریت­های مکعبی دارای ساختار اسپینل هستند که از روی اسپینل معدنی MgO.Al₂O₃ نامیده شدند. یون‌های اکسیژن با آرایش ساختار مکعبی با وجوه مرکز دار قرار گرفته­اند و فضای بین‌نشینی شامل مکان­های تتراهدرال (A) و مکان­های اکتاهدرال (B) در شبکه کریستالی آن وجود دارد. کاتیون­ها فضاهایی را اشغال می­کنند که الزاماً همه فضاهای اشغال شده در شبکه نیست.