غشای سرامیکی برای جداسازی و واکنش (Kang Li)

غشای سرامیکی برای جداسازی و واکنش (Kang Li)

به مواد معمولاً جامدی که بخش عمدهٔ تشکیل دهندهٔ آنها غیرفلزی و غیرآلی باشد، سرامیک گفته می‌شود. این تعریف نه‌تنها سفالینه ها، پرسلان(چینی)، دیرگدازها،محصولات رسی سازه‌ای، ساینده‌ها، سیمان و شیشه را در بر می‌گیرد، بلکه شامل آهنرباهای سرامیکی، لعاب ها، فروالکتریک‌ها، شیشه- سرامیک، سوخت‌های هسته‌ای و … نیز می‌شود.

سرامیک‌ها از لحاظ کاربرد به شکل زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

• سرامیک‌های سنتی (سیلیکاتی)
• سرامیک‌های مدرن (مهندسی)

سرامیک های مدرن شامل سرامیک‌های اکسیدی و سرامیک‌های غیر اکسیدی هستند. سرامیک‌های اکسیدی را از لحاظ ساختار فیزیکی می‌توان به دسته سرامیک‌های مدرن مونولیتیک (یکپارچه) و سرامیک‌های مدرن کامپوزیتی طبقه‌بندی کرد.

سرامیک‌های سنتی همان سرامیک‌های سیلیکاتی هستند. مثل کاشی، سفال، چینی، شیشه، گچ، سیمان و …

سرامیک‌های مدرن (این فرآورده‌ها عمدتاً از مواد اولیهٔ خالص و سنتزی ساخته می‌شوند. این نوع سرامیک‌ها اکثراً در ارتباط با صنایع دیگر مطرح شده‌اند.) از میان سرامیک های غیر اکسیدی می توان به نیترید سیلیسیوم (Si₃N₄)، نیترید بور (BN)، کاربید سیلیسیم (SiC) و کاربید تنگستن (WC) اشاره کرد. به علت وجود ترکیب های زیاد بین اتم های فلزی و غیر فلزی که اجزای سرامیکی را تشکیل می دهند، امکان وجود سرامیک های گوناگون وجود دارد. افزون بر این، برای هر ترکیبی از اتم ها، امکان ایجاد آرایش های ساختاری متعدد وجود دارد.

سرامیک ها می توانند چند عنصری و چند فازی باشند و از طرفی معمولا دارای اتم های مختلفی هستند که به صورت ناخالصی وارد ساختار آن ها شده اند. از این رو امکان ایجاد مواد جدید، نامحدود خواهد بود. با وجود این، در عمل ساخت حتی یک سرامیک ساده وقت و منابع زیادی را می گیرد. بنابراین، فقط برخی از مواد برای توسعه مد نظر قرار گرفته می شوند. تعیین اینکه کدام ماده منتخب، منابع قابل دسترس دارد یا از نظر اقتصادی قیمت مناسب دارد را دوباره باید بررسی کرد. از بین تمامی کشورهای صنعتی، ژاپن دور اندیش ترین کشور بوده و در این راه همت زیادی داشته و برای توسعه سرامیک های و به ویژه غشای سرامیکی جدید برنامه ریزی کرده است.