جدیداثر میزان پیش کرنش خمشی بر استحاله فازی آلیاژ حافظه دار
اثر میزان پیش کرنش خمشی بر استحاله فازی آلیاژ حافظه دار
Fe-14Mn-9Cr-5Si-5Ni
شرح :
اثر میزان پیش کرنش خمشی بر استحاله فازی آلیاژ حافظه دار : در پژوهش حاضر تاثیر میزان پیش کرنش خمشی به صورت تابعی از ضخامت نمونه‌ها در یک قطر خم‌کاری ثابت، بر رفتار استحاله فازی آلیاژ حافظه‌دار Fe-14Mn-9Cr-5Si-5Ni مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می‌دهد که با افزایش ضخامت نمونه‌ها و درنتیجه افزایش کرنش خمشی، اثر حافظه‌داری بواسطه تشکیل مارتنزیت ά تحت تنش در ریزساختار کاهش می‌یابد. این موضوع همچنین سبب افزایش نیرومحرکه لازم جهت انجام استحاله ، و افزایش دماهای استحاله آستنیتی می‌گردد. در مقابل در کرنش‌های پایین به دلیل وجود مقادیر کافی مارتنزیت تحت تنش در ریزساختار، اثر حافظه‌داری بالایی حاصل شده است. مطالعات نشان داده است که در آلیاژهای حافظه‌دار پایه آهن دو دگرگونی یا بعد از اعمال تغییر شکل اتفاق می‌افتد . مقدار این استحاله می‌تواند متأثر از عناصر آلیاژی و همچنین عملیات تربیت‌کردن یعنی دمای آنیل، سرعت سرد کردن، مقدار و دمای پیش‌کرنش و تعداد چرخه‌های عملیات تربیت‌کردن، متغییر باشد . در این میان، کنترل میزان اعمال پیش کرنش می‌تواند نقش بسیار موثری بر نحوه وقوع استحاله فازی آلیاژ داشته باشد. فاز مارتنزیت تحت تنش تنها فازی است که برای بهبود اثر حافظه‌داری ترجیح داده می‌شود. این فاز بوسیله حرکت معکوس نابجایی‌های جزئی شاکلی در جهت a/6<112> بر روی صفحه (۱۱۱) آستنیت تشکیل شده و در هنگام حرارت‌دهی با حرکت معکوس نابجایی‌های جزئی به فاز آستنیت، استحاله یافته و سبب بروز اثر حافظه‌داری می‌گردد . مارتنزیت ά تحت تنش (ایجاد شده در طی تغییر شکل اضافی) به دلیل ممانعت از حرکت معکوس نابجایی‌های جرئی شاکلی و به دنبال آن کاهش استحاله در طی حرارت دهی، رفتار حافظه‌داری آلیاژ را تضعیف می‌کند . در تحقیق حاضر هدف، بررسی و تعیین میزان اعمال پیش کرنش خمشی، جهت دستیابی به یک ساختار فازی بهینه با بیشترین اثر حافظه‌داری در یک آلیاژ پایه Fe-Mn-Si-Cr-Ni می‌باشد.
قالب بندی : PDF
تعداد صفحات :۱۰
حجم :۱٫۱۷MB
مشاهده مطالب مرتبط.
دیدگاه کاربران