کنترل خوردگی لوله ها

کنترل خوردگی لوله ها

PEABODY’S
CONTROL OF PIPELINE CORROSION

شرح

کنترل خوردگی لوله ها: ه طورعمومی اعتقاد بر این است که لوله های چدنی وقتی در خاک مدفون شوند خورده نمی شوند. این موضوع تا چند سال قبل که ساخت لوله های چدنی به گونه ای بود که با سرد شدن آرام چدن مذاب یک لایه نازک اکسید آهن در سطح لوله تشکیل می شد، صحیح بود. این ماده جسم چدنی لوله را محصور می کرد و به لحاظ اینکه قابلیت هدایت الکتریکی آن نسبت به چدن کمتر است، لایه تشکیل شده از آن می توانست خاصیت ضد خوردگی به لوله های چدنی بدهد. لکن در روشهای جدید ساخت لوله های چدنی چنین لایه چسبنده و محافظی تشکیل نمی شود ولوله به ویژه در نقاطی که در موقع حمل و نقل آسیب ببیند تقریبا به همان میزان لوله هایی از جنس فولاد نرم در شرایط یکسان خاک، خورده می شود.

در یک شبکه توزیع آب نمونه، انشعابات خانگی همیشه از لوله های چدنی با بست هایی از جنس مفرغ ساخته می شوند. لوله های ارتباطی از جنس آهن گالوانیزه به بست مفرغی متصل و سپس به هر مشترک وصل می شود. اتصال بین مفرغ و لوله های آهن گالوانیزه در زیر خیابان یا پیاده رو در عمقی حدود ۱ متر قرار می گیرد. از آنجا که بین این دو فلز غیر مشابه(G.I و G.M ) از طریق خاک و آب به عنوان الکترولیت، تماس برقرار می شود. لوله از جنس آهن گالوانیزه که از پتانسیل بالاتری برخوردار است قطب مثبت قرار گرفته و با سرعت بیشتری خورده می شود.

بدترین نوع خسارت وارده به لوله ای آزبست سیمان و لوله های بتنی به ترکیبات گوگردی در خاک یا آب اطراف لوله در داخل ترانشه مربوط می شود. این ترکیبات با آهک آزاد ایجاد واکنش می کند و مقاومت لایه سیمانی دور لوله و یا مقاومت ذاتی لوله کم می شود.

قالب بندی : PDF

تعداد صفحات :۳۴۷

حجم :۸٫۳۲MB

لینک دانلود

 مشاهده مطالب مرتبط