ساختار کریستالی ترکیبات بین فلزی(H. Westbrook)

Crystal Structures of Intermetallic Compounds

H.Westbrook

 شرح :

ساختار کریستالی ترکیبات بین فلزی(H. Westbrook): کریستال مواد معدنی جامدی که اجزای سازندهٔ آنها (مولکول، اتم یا یونها) در سه جهت فضایی به صورت منظمی کنار هم قرار گرفته باشند یا دارای نظم بلورشناسی باشند، کریستال یا بُلور می‌گویند. ساختارهای بلورین نظم بلند دامنه داشته و می تواند خواص همسانگرد یا ناهمسانگرد داشته باشد. همچین مواد بلوری موادی است که اتم هایشان در یک آرایش منظم یا تکراری حول فاصله اتمی بزرگ مرتب شده اند. تکرار این آرایش منظم در سه جهت فضایی سبب بزرگ تر شدن بلور می شود. نظم بیرونی بلورها بر اثر نظم درونی آن هاست. بنابراین سطح های خارجی بلورها صاف و هموار هستند. تاریخچه: اولین ارجاع به آرایش منظم ذرات سازندهٔ بلورها در آثار ستاره‌شناس مشهور ج.کپلر (۱۶۱۹) و رابرت هوک (۱۶۶۵) کاشف میکروسکوپ یافت می‌شود. مدتی بعد دانشمند مشهور کریستین هوگنز (۱۶۹۰) خواص نوری کریستال‌های کلسیت (CaCO_۳) را بررسی کرده و فرضیه‌ای را ارائه کرد که کریستال‌ها از ذرات بسیار کوچکی با شکل مشخص ساخته شده‌اند. پس از آن م.و. اومونوسوف (۱۷۶۵-۱۷۱۱) تئوری ذره‌ای ساختار مواد را کامل کرد. او فرض کرد که ذرات شکل کروی داشته باشند. به بلورهایی که نمار شکست آن در هر سه راستای بلوری آن یکسان باشد، بلورهای همسانگرد می گویند. در مقابل بلورهایی که در یک یا دو یا سه راستای خود نمار شکست متفاوتی داشته باشند بلور های ناهمسانگرد می گویند. عیوب کریستالی به مجموعه عیوبی گفته می شود که به طور کلی باعث کاهش خواص استحکامی و خواص فیزیکی قطعه ی ما می شود. این عیوب به چهار دسته ی عیوب نقطه ای ، عیوب خطی ، عیوب سطحی و عیوب فضایی تقسیم بندی می شونند. این عیوب گاهی اوقات برای قطعه مفید و گاهی هم برای قطعه مضر هستند ، به جز عیوب فضایی که همواره برای قطعه ی مورد نظر مضر می باشند.

قالب بندی: pdf

تعداد صفحات :۳۴۳

حجم :۱۳٫۵۱MB

لینک دانلود

  مشاهده مطالب مرتبط