فولاد آلیاژی

در کاربردهای خاص، فولادهای ساده کربنی پاسخگوی نیاز ما نیستند. بعنوان مثال زمانیکه مقاومت به خوردگی، یا مقاومت به سایش، یا خواص مکانیکی بالا موردنیاز باشند. به همین دلیل برای رفع محدودیت ها و بهبود خواص فولادها، عناصر آلیاژی به آن اضافه می کنند که به این دسته از فولادها، آلیاژی می گویند.

مهم ترین عناصر آلیاژی فولاد:

کروم، نیکل، منگنز، مولیبدن، مس، آلومینیوم، سیلیسیوم، کبالت و…

انواع فولادهای آلیاژی

فولادهای آلیاژی را نیز می توان از جنبه های مختلفی مانند مقدار عناصر آلیاژی، عناصر آلیاژی پایه، کاربرد فولاد و ریزساختار فولاد طبقه بندی و مورد بررسی قرار داد.

فولاد آلیاژی می تواند کم آلیاژ، پر آلیاژ یا میکرو آلیاژی (HSLA) باشد.

بخش خاصی از فولادهای پرآلیاژ ، فولادهای زنگ نزن (stainless steel ) هستند که حداقل ۱۱٫۵ درصد کرم دارند.

فولادهای ابزار (tool steels ) فولادهایی هستند که برای ساخت ابزار مورد نیاز جهت برش، شکل دهی و سایر فرآیندهای مورد نیاز برای تبدیل مواد فلزی و غیر فلزی به اشکال مورد نظر بکار می روند.
ذکر این نکته لازم است که برخی فولاد ها به شکل فولاد ریختگی  (steel castings ) مورد استفاده قرار می گیرند اما روی بیشتر قطعات فولادی کار مکانیکی انجام می گردد تا به شکل نهایی برسند و بدین جهت محصولات کارشده (wrought products ) موسوم هستند.